Η κατάσταση της φτώχειας στην Τουρκία εξακολουθεί να επιδεινώνεται, παρά την ανάπτυξη που παρουσιάζει η χώρα τα τελευταία 14 χρόνια. Ο αριθμός των φτωχών αυξήθηκε από 17,6 εκατομμύρια το 2021 σε 18,2 εκατομμύρια το 2023, γεγονός που δείχνει ότι η φτώχεια δεν μειώνεται, αλλά, αντιθέτως, αγγίζει υψηλότερα επίπεδα.

Η οικονομία της Τουρκίας έχει προχωρήσει με αύξηση των μισθών σε δολάριο, ωστόσο, αυτό δεν φαίνεται να συμβαδίζει με την ανισότητα που ολοένα διογκώνεται. Μια σημαντική πτυχή της πραγματικής οικονομικής πίεσης είναι η εκτόξευση των τιμών, η οποία ξεπερνά τις μισθολογικές αυξήσεις. Το 2021, η διαφορά μεταξύ του ορίου πείνας και του κατώτατου μισθού ήταν μόλις 2,5%, ενώ το 2024 αυτή η αναλογία φτάνει στο -1,5%, υποδεικνύοντας επιδείνωση της αγοραστικής δύναμης.

Η κατανομή του εισοδήματος στην Τουρκία έχει γίνει ολοένα πιο άνιση. Υπό την ηγεσία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, το μερίδιο του πλουσιότερου 5% του πληθυσμού έχει αυξηθεί από 19,56% σε 24,74%, με τους ιδιοκτήτες ακινήτων να βλέπουν τον πλούτο τους να διπλασιάζεται. Αυτή η ανισότητα δεν περιορίζεται μόνο στον πλούτο, αλλά επηρεάζει και το εισόδημα των πολιτών.

Στο πλαίσιο προσπαθειών για εισοδηματική ισότητα, ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας Αλπαρσλάν Μπαϊρακτάρ είχε ανακοινώσει ότι η κρατική επιδότηση 60% στους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος και φυσικού αερίου, που εφαρμόζεται από την πανδημία, μπορεί να αρθεί για τους καταναλωτές με υψηλότερο εισόδημα. Αυτή η απόφαση προστίθεται στη στήριξη που αναζητούν οι πιο ευάλωτες ομάδες από την κρατική πολιτική.

Το συνολικό συμπέρασμα είναι ότι ενώ η Τουρκία μπορεί θεωρητικά να εκπροσωπεί μια οικονομία σε ανάπτυξη, οι αυξανόμενοι αριθμοί φτώχειας και ανισότητας δείχνουν μια πιο περίπλοκη οικονομική πραγματικότητα που απαιτεί άμεσες και αποτελεσματικές ενέργειες.

Πηγή: ethnos.gr